ÇINAR AĞACI VE BABAM

Asırlık çınar ağacı ve babam
Zaman içinde yitip giden canlar
Şimdi ikisi de bir bir yaprak döküyor
Akan suyun hızında ...

Çınar yaprakları ve umutlar
Babamın umutları
Bir çağlayana kapılmış gidiyorlar
Hayata yenik, zamana yenik, pes etmiş
Kolu kanadı kırılmış, umutları yitmiş
Ektim sandığı sevgi tohumları,
Bir anda şu yaşlı bedenini
Hazana döndürmüş

Yaprak döken asırlık çınar ağaçı
Bahar geldiğinde, yeni dallar sürüp
Yeni yaprak verecek
Her baharda yeni umutlarla
Tekrar canlanacak...

Ama insan ömrü öyle mi ya !
İnsan hayatında bir kez yeşeriyor
Bebekti, çocuktu, gençti ve yaşlıydı derken
Tıpkı babam gibi
Ömür defterinin son yapraklarıyla birlikte
Bir daha açılmamak üzere kapanıyor

Hayatın içinde yaşarken
Kıymet bilmediğimiz büyüklerimizi
Fazla değil, birazcık
İlgimizi onlardan esirgemeden
Kıymet bilip, değer verelim ki
Zaman sırası bizlere geldiğinde
Niye bu durumdayız diye
Düşünmeyelim...

Ayten Tarım